«ΤΟ ΑΠΕΧΘΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ»

Η ιδιαίτερα «βάναυση» επικαιρότητα με ωθεί στην αναφορά σε ένα συχνότατο κατά τα άλλα έγκλημα στα ακροατήρια των Μικτών Ορκωτών Δικαστηρίων, αυτό του βιασμού. Κατά τη διάταξη του άρθρου 336 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 9 του Νόμου 1414/1984, και εν συνεχεία από το άρθρο 8 του ν. 3500/2006 ορίζεται ότι “όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και αμέσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε εξώγαμη συνουσία ή σε ανοχή ή επιχείρηση ασελγούς πράξεως, τιμωρείται με κάθειρξη”. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για την συγκρότηση του εγκλήματος του βιασμού χαρακτηριστικό στοιχείο του οποίου συνιστά η παράνομη βία, απαιτούνται:
α) εξαναγκασμός κάποιου, ανεξαρτήτως φύλου, σε ακούσια εξώγαμη συνουσία ή επιχείρηση ασελγούς πράξεως, που συντρέχει όταν το πρόσωπο, χωρίς την θέλησή του υποβάλλεται σε εξώγαμη συνουσία ή επιχείρηση ή ανοχή ασελγούς πράξεως,
β) ο εξαναγκασμός του προσώπου αυτού να γίνεται με απειλή σπουδαίου και αμέσου κινδύνου ή με σωματική βία, η οποία συνίσταται σε φυσική δύναμη που δεν μπορεί να αποκρουσθεί και που αναγκάζει έτσι κάποιον να υποστεί, χωρίς την θέλησή του, ή να επιχειρήσει ασελγή πράξη. Ο εξαναγκασμός μπορεί να γίνει και με τους δύο τρόπους, δηλαδή και της απειλής και της σωματικής βίας. Ως ασελγής πράξη νοείται η αντικειμενικώς προσβάλλουσα το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών, υποκειμενικώς δε κατευθυνόμενη στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας επιθυμίας και διακρίνεται από την συνουσία, που είναι η συνένωση των γεννητικών μορίων. Υποκειμενικώς απαιτείται δόλος, που συνίσταται στην βούληση του δράστη όπως με σωματική βία ή με απειλή ή και με τις δύο μαζί , εξαναγκάζει άλλον σε εξώγαμη συνουσία ή ανοχή ή επιχείρηση ασελγούς πράξεως και περιλαμβάνει την γνώση ότι ο άλλος, δεν συναινεί στην συνουσία ή σε ασελγή πράξη. Ως ασελγής πράξη νοείται κάθε ενέργεια που ανάγεται στη γενετήσια σφαίρα, που αντικειμενικώς προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών (μεταξύ δε άλλων η παρά φύση ασέλγεια, η απλή ψαύση των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων μερών του σώματος, η χρησιμοποίηση των γεννητικών οργάνων με σκοπό ηδονιστικό και υποκειμενικώς κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας επιθυμίας και η οποία διακρίνεται από την συνουσία.
Υπάρχει βιασμός και όταν το θύμα, λόγω του αιφνιδιασμού ή του φόβου των συνεπειών ή των ασθενών σωματικών του δυνάμεων ή άλλων περιστάσεων, θεώρησε εύλογα ανέφικτη ή μάταιη την αντίσταση και δεν αντιστάθηκε καθόλου στην σωματική βία του δράστη. Ενώ δεν απαιτείται η σωματική βία και αντίστοιχα η αντίσταση σε αυτήν να είναι διαρκής, δηλαδή μέχρι την αποπεράτωση της πράξεως (ΑΠ 291/2015).
Το έγκλημα του βιασμού μπορεί να τελεσθεί όχι μόνο με υλική βία αλλά και με την χρήση ουσιών (π..x ναρκωτικών),  διά των οποίων κάμπτεται ή παραλύεται η αντίσταση του θύματος.
Σύνηθες στις μέρες μας είναι και η περίπτωση κατά την οποία ο δράστης εκμεταλλευόμενος προσωπικές συνομιλίες ή φωτογραφίες που κατέχει μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης υπό τη απειλή ότι θα τις δημοσιοποιήσει ‘’εξαναγκάζει’’ το θύμα σε συνουσία, οπότε τότε συντρέχει περίπτωση τέλεσης βιασμού και εκβίασης.
Ο απλός βιασμός τιμωρείται με κάθειρξη από 5 έως 20 έτη, ο ομαδικός από 10 έως 20 έτη ενώ, αν ο βιασμός έχει ως συνέπεια τον θάνατο του θύματος, τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη.

Ελευσίνα, την 21.12.2018
Η συντάξασα Δικηγόρος
ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΗΜ. ΚΟΚΚΙΝΙΩΤΗ