Για μια θέση πάρκινγκ…στον ίσκιο της πιλοτής!
Ανατροπή στο δίκαιο και τους κανονισμούς που ίσχυαν για τις πολυκατοικίες, επιφέρει η πρόσφατη υπ’ αριθμόν 255/2018 Απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αναφορικά με τη χρήση των πιλοτών στις πολυκατοικίες ως χώρους – θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων. Σύμφωνα με την εν λόγω Απόφαση κάθε πιλοτή είναι κοινόχρηστος χώρος και μπορεί να τον εκμεταλλευτούν μόνον οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων και αφού πρώτα συμφωνήσουν μεταξύ τους. Δεν μπορούν να ενοικιαστούν και βεβαίως να πωληθούν σε τρίτους, καθώς απαγορεύεται η χρήση τους από άτομα που δεν είναι ιδιοκτήτες. Συνεπώς οποιοσδήποτε μη ένοικος της πολυκατοικίας, ο οποίος έχει αποκτήσει θέση πάρκινγκ με συμβολαιογραφική πράξη, δηλαδή την έχει αγοράσει, δεν νομιμοποιείται να την χρησιμοποίει και να σταθμεύει εκεί το όχημά του. Μάλιστα αυτό που είναι πολύ σημαντικό από νομικής απόψεως αλλά και πρακτικό συνάμα, είναι το ότι η Απόφαση είναι άμεσα εκτελεστή, ενώ σε περίπτωση μη συμμόρφωσης κατά των αγοραστών των θέσεων στάθμευσης που δεν είναι ιδιοκτήτες απειλείται χρηματική ποινή 1.000 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός μηνός για κάθε παράβαση ! Στοιχείο επίσης που χρήζει προσοχής είναι ότι σύμφωνα με το σκεπτικό της εν λόγω Απόφασης είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να παραχωρηθεί εγκύρως η αποκλειστική χρήση στάθμευσης αυτοκινήτου της πιλοτής, εφόσον κάποιος ένοικος και κάτοχος διαμερίσματος, στερείται χώρου για να παρκάρει το αυτοκίνητο του. Το ζήτημα είναι εξόχως νομικό και ξεκινά από το ερώτημα κατά πόσο οι ανοιχτοί χώροι στάθμευσης σε πιλοτή πολυκατοικίας αποτελούν ξεχωριστέ οριζόντιες ιδιοκτησίες δυνάμενες να πωληθούν αυτοτελώς σε τρίτον – μη κάτοχο ή ιδιοκτήτη διαμερίσματος της εν λόγω πολυκατοικίας. Κατά κανόνα θα πρέπει να αναφέρω ότι η θέση στάθμευσης στην πιλοτή δεν συνιστά αυτοτελή οριζόντιο ιδιοκτησία αλλά παράρτημα – παρακολούθημα του αντίστοιχου διαμερίσματος – οριζόντιας ιδιοκτησίας που αγοράζεται ή εκμισθώνεται στην συγκεκριμένη πολυκατοικία, δοθέντος μάλιστα ότι η πιλοτή συγκαταλέγεται στα κοινόκτητα / κοινόχρηστα τμήματα μιας πολυκατοικίας. Με το σκεπτικό αυτό επομένως οι συμβολαιογραφικές πράξεις δεν μπορούν να ισχύσουν όσον αφορά στην αποκλειστική χρήση θέσεων στάθμευσης σε όσους δεν έχουν στην κυριότητα τους άλλη οριζόντια ιδιοκτησία , διαμέρισμα ή αποθήκη της πολυκατοικίας ώστε κατ’ επέκτασιν να έχουν δικαίωμα χρήσης στις κοινόκτητες θέσεις αυτής, διό και άλλο Δικαστήριο είχε ακυρώσει και δη αμετάκλητα τέτοιες αγοραπωλησίες.
Επιπροσθέτως το δίκασαν Δικαστήριο στάθηκε και στο ζήτημα του ότι δεν μπορεί ιδιοκτήτης διαμερίσματος να μην διαθέτει θέση στάθμευσης, ενώ αυτή ή αυτές οι θέσεις να έχουν «αγοραστεί « από τρίτους μη ιδιοκτήτες , σταθμίζοντας προφανώς και τα εκατέρωθεν συμφέροντα.
Σε περιοχές με πυκνή οικοδόμηση το ζήτημα είναι φλέγον και τινάζει στον αέρα πολλές «επενδύσεις», όσων θεωρούσαν ότι είχαν λύσει το πρόβλημα του πού να σταθμεύουν έχοντας αγοράσει μία θέση πάρκινγκ σε όμορη ή κοντινή πολυκατοικία από το σπίτι τους , που να θυμίσω ότι αυτές πωλούνταν και αδρά από τους εργολάβους. Κι αν σε μία πιλοτή πολυκατοικίας με κάποιον τρόπο «περισσεύει» κάποια θέση στάθμευσης εκεί θα μπορούσε να βρεθεί λύση, έαν όμως οι θέσεις στάθμευσης της πιλοτής δεν επαρκούν για να καλύψουν τους ήδη ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας τα πράγματα είναι πολύ πιο δυσχερή για όσους κάποτε αγόρασαν μία θέση πάρκινγκ στην συγκεκριμένη πολυκατοικία . Υπάρχει βέβαια και η λύση ένας που νοικιάζει σε άλλη πολυκατοικία ή αλλού γενικώς να εξετάσει σοβαρά το ζήτημα να νοικιάσει διαμέρισμα εκεί που έχει αγοράσει θέση στάθμευσης !! Ελλάς το μεγαλείο σου !
Ελευσίνα, την 2.3.2018
Η Συντάκτρια Δικηγόρος
ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΗΜ. ΚΟΚΚΙΝΙΩΤΗ