Με τη διαμεσολάβηση δύο ή περισσότερα μέρη επιχειρούν εκουσίως να επιλύσουν με συμφωνία μία διαφορά τους με τη βοήθεια  του διαμεσολαβητή, ο οποίος είναι τρίτο πρόσωπο, που δεν θα συνδέεται με κανένα μέρος, και δεν μπορεί να είναι κάποιος από τους πληρεξούσιους δικηγόρους, που αναλαμβάνει να διαμεσολαβήσει με κατάλληλο, αποτελεσματικό και αμερόληπτο τρόπο, διευκολύνοντας τα συμμετέχοντα μέρη να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση της διαφοράς τους προτού απευθυνθούν στην δικαστική οδό . Ο διαμεσολαβητής πρέπει να είναι νόμιμα διαπιστευμένος στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν χρειάζεται να έχει νομική κατάρτιση !  Και για ποιόν λόγο, έγινε τόση φασαρία και υπήρξαν τόσες αντιδράσεις, ,  ακόμα και από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων θα ρωτήσει κάποιος για έναν θεσμό τόσο  άρτιο, επιστημονικό και εξωδικαστικό ? Διότι μεταξύ άλλων για τις περισσότερες ιδιωτικές διαφορές με τον παρόντα Νόμο, ο εν λόγω θεσμός ορίστηκε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ, ενώ επιπρόσθετα οιοσδήποτε με κάποια τυπικά προσόντα, χωρίς καμία νομική κατάρτιση ή εμπειρία μπορεί να διοριστεί από το σχετικό τηρούμενο μητρώο ως Διαμεσολαβητής της υπόθεσης του καθενός και φυσικά να αμειφθεί για την παροχή του !  Ώστε πλην άλλων περιπτώσεων που εξ αρχής τα μέρη θα θελήσουν με την βούλησή τους να προσφύγουν στην διαμεσολάβηση, ή τυχόν διαταχθεί από το Δικαστήριο, αυτό καθίσταται υποχρεωτικό , με ποινή να κηρυχθεί απαράδεκτο το ένδικο μέσο που θα ασκηθεί (π.χ. μία αγωγή), στις  παρακάτω ιδιωτικές διαφορές α) διαφορές ανάμεσα στους ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων από τη σχέση οροφοκτησίας, διαφορές αφενός ανάμεσα στους διαχειριστές και  στους ιδιοκτήτες ορόφων, διαμερισμάτων και κάθετων ιδιοκτησιών.   β) διαφορές που αφορούν απαιτήσεις αποζημίωσης οποιασδήποτε μορφής για ζημίες από αυτοκίνητο, ανάμεσα στους δικαιούχους ή τους διαδόχους τους και εκείνους που έχουν υποχρέωση για αποζημίωση ή τους διαδόχους τους, όπως και απαιτήσεις από σύμβαση ασφάλισης αυτοκινήτου, ανάμεσα στις ασφαλιστικές εταιρείες και τους ασφαλισμένους ή τους διαδόχους τους, εκτός αν από το ζημιογόνο συμβάν επήλθε θάνατος ή σωματική βλάβη.  γ)  διαφορές από αμοιβές του άρθρου 622Α του ΚΠολΔ. δ)  οικογενειακές διαφορές, εκτός από υπόθεσες προσβολής πατρότητας, μητρότητας και κάποιες συναφείς της παρ. 2 του άρθρου 592 ΚΠολΔ . ε)  διαφορές που αφορούν σε απαιτήσεις αποζημίωσης ασθενών ή των οικείων τους σε βάρος ιατρών, οι οποίες ανακύπτουν κατά την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας των τελευταίων. στ) διαφορές που δημιουργούνται από την προσβολή εμπορικών σημάτων, διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, βιομηχανικών σχεδίων ή υποδειγμάτων.  ζ)  διαφορές από χρηματιστηριακές συμβάσεις. Ενδεχόμενα σε μία από τις διαφορές αυτές που υπάγονται υποχρεωτικά σε διαμεσολάβηση να εμπεριέχονται και αξιώσεις / δικαιώματα , συναφή ,  που όμως δεν περιλαμβάνονται στις προαναφερόμενες περιπτώσεις, οπότε στην περίπτωση αυτή δεν θα περιληφθούν την διαδικασία της διαμεσολάβησης και δη επί ποινής απαραδέκτου της αγωγής π.χ. ή όπου άλλου ενδίκου βοηθήματος ! .Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ενώ με μία δικαστική απόφαση, στα πλαίσια μας συνολικής αγωγής για παράδειγμα, θα ρυθμίζονταν πλείστα συναφή μεταξύ τους  ζητήματα, πλέον θα απαιτείται ο διαχωρισμός τους , ήδη με ξεχωριστά δικόγραφα και με διαφορετική ακολουθούμενη διαδικασία . Στο σημείο αυτό δεν θίγω καθόλου το ΄ζήτημα των τυχόν αντιφατικών εκδοθησομένων  αποφάσεων για μια διαφορά που ουσιαστικά θα έπρεπε να κριθεί από τον φυσικό Δικαστή συνολικά.   Σε περίπτωση διαφωνίας, μη προσέλευσης ενός από τα μέρη ή τυχόν επίτευξης συμφωνίας,  θα συντάσσεται σχετικό πρακτικό με τις περαιτέρω νόμιμες συνέπειες. Η αμοιβή του διαμεσολαβητή ορίζεται , πλην ύπαρξης άλλης συμφωνίας με τα μέρη, στο  ποσό των ευρώ 170 Ε κατ’ ελάχιστο  έως τις 2 πρωτες ώρες και για κάθε επιπλέον ώρα 100 Ε. Αναφορικά δε με τα δικόγραφα που μέλλει να κατατεθούν , θα καταλαμβάνονται  αυτά που θα  κατατεθούν με το τέλος του επόμενου διαστήματος 9 μηνών. Εννοείται ότι θα πρέπει να αμειφθεί ο Δικηγόρος κάθε πλευράς (ελάχιστη ωραία αμοιβή 80 Ε), καθώς και να πληρωθούν σχετικά παράβολα, κι όλα αυτά για να καταλήξουν συνήθως τα μέρη στο ότι διαφωνούν !

Αναμφίβολα τόσο από ουσιαστική άποψη όσο και από τεχνική / τυπική ο νέος θεσμός θα πλήξει κατά πολύ τις τσέπες των πολίτων και κακά τα ψέματα καθιστά την πρόσβαση στην Δικαιοσύνη δυσχερέστατη, πιο πολύπλοκη και πιο ακριβή ! Σίγουρα όμως θα δώσει ‘’δουλειά’’ σε εταιρείες διαπίστευσης μεσολαβητών !! Σε υποθέσεις αμιγώς ιδιωτικές η γνώμη της συντάκτριας είναι ότι η διαμεσολάβηση θα έπρεπε να είναι προαιρετική και σε κάθε περίπτωση αυτή ήδη εξαντλείται στα δικηγορικά γραφεία ή μεσούσης της εκκρεμοδικίας.  Η υποχρεωτική διαμεσολάβηση θα είχε ένα σκοπό εκεί που δύσκολα από πριν  υπάρχει συγκερασμός , όπως στις εργατικές διαφορές, στις οποίες αν και προβλέπετο στο σχέδιο νόμου,  ωστόσο στο τελικό κείμενο  δεν συμπεριλήφθηκε !  Τα συμπεράσματα, όπως και το τί θα πράξουν ανήκουν στους αναγνώστες- της στήλης- υποψήφιους διαδίκους. Πάντως όσοι σπεύσατε σπεύσατε  εντός των εννέα  επομένων μηνών , ώστε να απαλλαχθείτε από την υποχρεωτική διαμεσολάβηση. Μετά, ….. έχει ο Θεός !!

Η Συντάκτρια Δικηγόρος

ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΗΜ. ΚΟΚΚΙΝΙΩΤΗ